Geen categorie

Achter de pleedeur

Mogelijk heeft het met mijn volume te maken maar tegenwoordig kom ik steeds vaker toiletpotten tegen die wat weg hebben van het oog van de naald. Een toiletpot dient naar mijn mening ter opvang en niet tot vermaak.

Vroeger, in de tijd van de toiletpotten met een productbodem, viel onmiddellijk de staat van je gezondheid af te leiden uit het geproduceerde. Aan de kleur kon je niet alleen zien wat je gegeten had maar ook kon je de toestand van je lever eruit afleiden.

Tegenwoordig is het een heel gedoe om je productie in de pot te krijgen zonder dat je een klets rioolwater tegen je hol krijgt. De truc is natuurlijk om er eerst een handvol poeppapier in te gooien en dan hopen dat dat gedeelte alvast goed gaat. Maar bij het uitvoeren van de laatste handelingen blijkt toch dat je niet goed gemikt hebt. Meestal treft je hand daar achter een deel van je productie op de rand aan.

Er was een tijd waarin er verschillende toiletpotten werden gebruikt. Een grote voor de herentoiletten en een kleinere voor de meisjes. Maar nu alles m/v moet zijn worden de grote potten niet meer geleverd. Mag kennelijk niet meer. Met dank aan de politiek die niet alleen achter onze voordeur alles wil regelen maar ook achter onze pleedeur.