Als je kijkt of ze kijken en als ze kijken niet kijkt blijf je maagd

Die avond speelden de meisjes het spelletje van de onwillige en dus heilige maagd. Het was in de friettent bij Vette Wim en ze zaten aan het blikken tafeltje bij het raam. Vlak bij de jukebox waar de jongens af en toe een kwartje in gooiden en Satisfaction van de Stones vijf keer indrukten.

Breedgeschouderd liepen ze dan weer terug naar de andere kant, bij de gokautomaat. Ze dronken cola. Kom nou, natuurlijk zonder rietje! Af en toe keek er eentje stoer met broeiende blikken naar het tafeltje. De meisjes keken niet.

Radarblik

Nou is het zo met vrouwen gesteld dat ze om een hoek van 163 graden kunnen kijken. Je denkt dat ze niet naar je kijken maar dat komt omdat ze een gezichtsveld van meer dan 360 graden kunnen bestrijken zonder de ogen te bewegen of het hoofd te draaien. Dat moest ik even kwijt voor de lezers die zich altijd afvragen waarom moeders, en moeder de vrouw vooral, altijd alles zien. Vandaar dus en daarbij zijn vrouwen ook nog een helderziend en helhorend. Maar daarover graag een volgende keer.

Garantiemaagden

De meisjes zitten dus aan zo’n tafeltje de gegarandeerde maagd uit te hangen. En daar hoort bij dat ze niet lonkend als een halve hoer naar de jongens gaan zitten kijken. Want als je als meisje een beetje gaat zitten kijken kom je gegarandeerd nooit meer aan de man en moet je een eeuwigheid voor je ouders zorgen. Dat was toen al het ergste dat een meisje kon overkomen, dus logisch dat ze later bonkend tegen het glazen plafond in de verzorgingstehuizen werden gevonden met luiers en zo. Maar ondanks die radarblik komt het wel voor er iemand in het blikveld gaat staan waardoor de ene meid dan tegen de andere, die er wat gunstiger voor zit, fluistert: “kijk eens of ie kijkt en als ie kijkt niet kijken”.

Dampende dijen

Zelfs het kijken moest dus in het geniep waarbij alle omstanders in de friettent wisten dat er gekeken en gelonkt werd maar om het spel niet te bederven deden ze net of ze toevallig ook niet keken. En ze glimlachten over die leuke kinderen die het eeuwenoude maagdenspelletje speelden. Ook de jongens die als vaste klant ook best de dampende dijen van de meiden zagen deden net of ze niet keken en glimlachten in volle verwachting naar de draaiende rollen op de gokkast terwijl ze fantaseerden door wie ze straks weer gefietsenhokt zouden worden.

Friettentgedachten

Daar moest ik zo ongeveer aan denken, aan de friettent van Vette Wim, toen ik het nieuws las over de geharnaste maagden van PoenLinks en de Rooie Vrouwen van de Partij van de Arbeid/ Afpakkers, die al een tijdje het maagdenspelletje spelen, waarbij de leugens er duimendik bovenop liggen en voor iedereen zichtbaar maar dat ze net doen of ze niet aan het liegen en bedriegen zijn want dan zouden ze door de omstanders als een stelletje teringhoeren worden gezien en zijn ze na de verkiezingen hun baantje kwijt.