Artsenopleiding verdwijnt van de universiteit

De artsenopleiding op universitair niveau gaat op de helling. In plaats daarvan is een geheel doorlopen lagere schoolopleiding met redelijke cijfers voor biologie, ruim voldoende. Het is duur en totaal onnodig om deze mensen, die in de praktijk maar simpele handelingen moeten verrichten, een universitaire opleiding te geven.

Braaf

Ook dat jarenlange meelopen in de praktijk en de extra cursussen en bijscholingen zijn totaal overbodig. Dokters worden vanaf nu, bij hun aanstelling alleen geselecteerd op hun vermogen om te gehoorzamen aan de systeemgezondheidszorg van de overheid. Hiervoor zouden ze dan een een dokterseed moeten afleggen, waarin ze trouw zweren aan de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Als ze die eed van trouw niet willen afleggen, jammer dan, dan maar geen dokter.

Tot dusver zaten de zogenaamde dokters een beetje interessant te doen in hun spreekkamer, gehuld in een respect afdwingende witte jas en, voor het decorum, voorzien van een goudgerande bril met gewoon glas d’r in. Je betaald dus eigenlijk meer voor de verpakking dan voor de inhoud.

In een andere kamer zat dan een doktersassistente een beetje aan haar nagels te vijlen en van tijd tot tijd heel koket “Oh, dokter” te roepen. Perfect nagebootst uit de bekende televisieserie ER, waarin iedereen het met de dokter doet. Iedereen die naar die serie kijkt weet overigens meer over ziektes, behandelingsmethodes en de toe te passen doceringen van medicijnen dan de “echte” dokters.

Hoe vaak gebeurt het niet dat kijkers naar die serie in afschuw hun handen voor hun gekwelde gelaat slaan omdat er bijna weer een milligram te weinig in de spuit gedaan werd. Je hoort ze, als de ramen open staan, door de buurt gillen, “vijftien milligram moet je geven, vijftien milligram verdomme”.

Tongen

Daarom is die dure opleiding, die grotendeels door de belastingbetaler wordt bekostigd volledig overbodig. Want wat doet zo’n dokter nou de hele dag. Naast het tevreden stellen van zijn altijd willige doktersassistente ontvangt hij ook nog de patienten. Over het algemeen zijn dat wat zeurderige mensen die maar overal van alles voelen en dus gerustgesteld moeten worden. Niets eenvoudiger dan dat. Tong uitsteken, spatel in de bek, zeg eens ahaaahaaa, geleerd kijken en de kleur van de tong invoeren in de zoekbalk van het Europees Patienten Dossier.

Bij het resultaat staat de toe te passen medicatie welke door het Ministerie van VWS in samenwerking met de pharmaceutische industrie verplicht is gesteld, even een knal op de knop Print Recept, en klaar is de jas. Duurt nog geen 5 seconden. Een beetje ZZP-er rekent € 45,- per uur, inclusief kit, nog wel, dus een bezoekje van de patient zou in dit geval hooguit een euro mogen kosten, inclusief nagelvijldame.

Eindelijk doet onze overheid eens iets goed. Door de dokter op de stoel te zetten waar hij werkelijk thuis hoort kunnen de kosten van de gezondheidszorg met duizenden procenten naar beneden. En voor de vetbetaalde specialisten die nu denken dat ze de dans ontspringen. Jammer dan, maar jullie zijn uiteindelijk ook maar gewoon dokter.

Dit artikel probeerde ik in 2009 al eens te slijten maar niemand voelde zich toen geroepen om ‘geneeskunde’ te gaan studeren want het moest ‘medicijnen’ blijven.