Asbest komt vrij in Internitplaten door trillen en bewegen
Er staan miljoenen vierkante kilometers aan asbestplaten dag en nacht te trillen en haarscheurtjes te krijgen waardoor de vezeltjes als een donzen deken een regen van sputumbakjes en zuurstofslangen veroorzaken.
Rammelen maar
Een plaat van 3 millimeter asbestcement staat 50 jaar dag in, dag uit te trillen en te buigen in de spouw van een gevel van een gemiddeld appartementsgebouw. Aan de ene zijde beschermd door metselwerk en aan de andere, de binnenkant van de woning, door een plaatje fermacel gipsvezelplaat van 1 cm. Er zit ook nog een zeer dunne folie tussen en voor de isolatiesubsidie is er vaak ook nog 9 cm dikke steenwol voor geplaatst. Door open stootvoegen heeft de winddruk vrij spel. En omdat de kaders van het binnenspouwblad meestal bij het afpurren vergeten werden waai je de tent uit als de wind er vol op staat.
Het is maar een klein vezeltje
Nu moet je dat buigen en trillen niet zo groot zien want het gaat om tril- en buigbewegingen van minder dan 1 millimeter. Voor asbestvezeltjes maakt dat echter niks uit, die zijn kleiner dan 1 duizendste van een millimeter of zo. Dus daarvoor lijkt het wel een heen en weer gedoe van 100 meter. Het ene moment zit jij als vezeltje hier en het volgende verschuif je 100 meter. En dan buigt de hele zaak weer terug, de andere kant op. Want zo werkt trillen en buigen. Maar door dat trillen en buigen scheurt de zaak om je heen natuurlijk. Alle bindende organisaties, zoals de cementkorrels, leggen het loodje en gaan voortaan verder als fijnstof. Dat houdt nog geen asbestplaat op de duur vol, al zit ie opgesloten en kan niemand er in boren of zagen en lopen ze van rijks- en gemeentewege te toeteren dat de volksgezondheid daarom dus nooit in het geding geweest kan zijn. Wat ook meewerkt aan het scheuren is de temperatuur in zo’n spouwmuur. De ene keer gloeiend heet en de andere keer vriezen je de oren van de kop. Dus voor je het weet dwarrel je als asbestvezeltje maar wat ongebonden in het rond en heet je ook fijnstof.
Stille tocht
De zijkanten van dat binnenspouwblad waar die Internitplaat, dat is dus een Eternitplaat maar dan voor binnen, op is gemonteerd, het kader dus, is open. Misschien zit er hier en daar wat pur ingeschuimd. Niet veel want meestal wordt dit vergeten omdat die andere bouwvakkers van een andere onderaannemer dat eigenlijk moesten doen. De bewoners merken dat als de wind op die muur staat de hele zaak lekker fris doortocht. Nu hebben ze meestal ook, sinds het Bouwbesluit van 2006 verplicht, een mechanische ventilatie in elke woning. Een soort luchtkanaal met ventilatorkastje dat altijd maar door blijft draaien. Je kunt hem dus niet uit zetten of je moet de stekker er uit trekken. Die heeft aan de binnenkant dus dezelfde functie als de wind aan de buitenkant.
Zuigen maar
Die afzuiginstallaties zuigen dus dag en nacht de lucht uit de woningen. De afgezogen lucht wordt ververst door lucht van buiten die via spleten en kieren wordt aangezogen. Nu komt er niet alleen lekkere frisse lucht uit de stad binnen maar ook lucht uit de spouw en de kruipruimte. Buiten dat die aangezogen lucht vol zit met fijne stoffen uit de omgeving, zit ze ook vol met radon uit de kruipruimten en asbest uit de spouw. En als het flink waait en de wind vol op die muur van daarnet staat, wordt het spul ook nog eens door de wind naar binnen geblazen. Extra vezels dus.
Mondje dicht
Die eerder genoemde Internitplaten bestaan voor een groot deel uit witte asbest en voor een kleiner deel uit bruine en dat is de gevaarlijkste. Maar zolang je het niet op je brood doet of het inademt is er niks aan de hand. En denk eraan: Wat niet weet dat niet deert! Want dat is de insteek van belanghebbenden die het definitieve verbod op die meuk al vanaf 1967 of zo voor zich uitschuiven.
