Asbestsoort in Louweshoek hetzelfde als in Muntenbuurt

Dat er nogal wat aangeklungeld wordt in asbestland is mij al heel lang bekend. Dat verhaal van dat gele plastic afzettingbandje met aan de ene kant stofwolken vol met asbest en acteurs in ruimtepakken en aan de andere kant stevig en diep inademende bezoekers van een winkelcentrum kennen we allemaal.

Ook het verhaal van die flink inhalerende latente asbestslachtoffers die onbeschermd stonden toe te kijken hoe er iemand van Search (hé, jullie ook hier)  in een ruimtepak vanwege de Arbo een stuk asbest van een vloerluik in mijn woning afsneed of beitelde. Het was bij mij natuurlijk wél veilig allemaal want er werd niet geboord en gezaagd. Maar ja, ik kon natuurlijk wel bij dat vloerluik. Maar dat terzijde.

Wat nu interessant is aan dat asbestprobleem in Louweshoek is dat er grote kans bestaat dat die gevelplaten die weg werden gezaagd, van hetzelfde fabrikaat zijn als het spul dat in de binnenspouwbladen van de woningen in de Muntenbuurt zit. Internitplaten dus van de bekende fabrikant Eternit. Asbestcementplaten waarin niet alleen witte asbest (chrysotiel) maar ook bruine asbest (amosiet) zit. Dat laatste is de gevaarlijkste van de twee. Gelukkig was er in 2012, zelfs na onderzoek van TNO, géén flintertje asbest in heel Louweshoek te bekennen.

Een jaar later waren er opeens stofwolken, die zich niets aantrokken van die mooie door belanghebbenden opgevoerde toneelstukjes met acteurs en actrices die met van die grote eerlijke ogen beweerden dat er echt niets aan de hand was en als je er maar niet op beet of kauwde en het niet inademde of doorslikte, er niets aan de hand was. O ja, en de volksgezondheid was op geen enkel moment in het geding geweest. Dat gelukkig dan wel weer niet. Gek eigenlijk dat er eerst niets wordt gevonden en dat er bij een second opinion onderzoek opeens wel asbest aan het licht komt.  Zou er hier en daar wat verstrengeld zitten? Nee, daar geloof ik niets van. Gelukkig zit het Antoni van Leeuwenhoek om de hoek.