Jankverhalen

De Billenman

Ze stond met de kont omhoog bij de blikjes cola light van de Euroshopper die altijd op de onderste plank staan omdat ze maar 13 centen kosten en de fans toch maar arme sloebers zijn die best op de knietjes mogen om achter in die plank te kruipen om er nog eentje te vinden omdat ze zo snel lopen dat ze meestal bijna op zijn. Maar eerst even wat anders.

Kontvragen
Ik herken vrouwen niet aan hun gezicht. Ik pieker dus vaak van goh, wie is dat ook alweer, als een leuke onbekende meid mij staat te vertellen dat ze gescheiden is van die en die en zus en zo en dit en dat of dat ze naar een begrafenis is geweest. Dus ik denk dan verheugd dat ik best een erg knappe vent ben die het mede door zijn lekkere buikje nog ver zal schoppen bij de vrouwtjes. Je weet het niet hè, zegt ze dan en draait zich om en bukt met de kont omhoog zodat ik teleurgesteld zie dat ’t mijn zus is.

15 Centimeter
Want gelukkig herken ik vrouwen wel aan hun kont waarbij het niet van belang is of ik ze naakt dan wel met bedekking leerde kennen. Ik dacht altijd dat iedereen dat had maar dat schijnt niet zo te zijn want de meeste mannen herkennen vrouwen aan de borsten. Ik niet dus en dat moet gekomen zijn doordat ik als kleine jongen altijd achter de kont van mijn moeder, mijn tantes en mijn nichtjes aan moest rennen met zo’n klein handje dat angstig hun rok probeerde te grijpen en dan nog moest onthouden van wie die kont was. Het was in de tijd dat vrouwen nog als een wervelwind door mijn omgeving renden en ik nog beentjes had van 15 centimeter. Dus meestal greep ik er naast. Er is sindsdien eigenlijk maar weinig veranderd. Nou ja, de beentjes zijn een paar centimeter gegroeid.

Kontplafond
De kont van de cola light waar ik het in het begin even over had, is inmiddels weg gezweefd en dat is jammer. Want zoals er mensen zijn die het succes van iemand al vrij vroeg van zijn gezicht af kunnen lezen, zo zag ik alle glazen plafonds succesvol uiteenspatten onder de billen van die vrouw.