De Glibberalen
De aal is verwant aan de paling en die op zijn beurt weer aan de politici, dat weet iedereen, maar er zijn enkele verschillen. Bij de vissen ontbreken sommige botten, zoals de kieuwplaten en ribben en bij de politici de ruggegraat en het verstand. De kaken en daarmee de monden zijn vrij groot en sommige soorten kunnen plannen bedenken die groter zijn dan zijzelf. De vis voedt zich met kleine vissen, garnalen en plankton, de politicus met stemvee en belastinggeld. Hij opent zijn bek als een visnet en gaat op zoek naar zijn prooi.
Op het eerste gezicht lijkt vrijwel iedere soort op een slang, maar is er meestal makkelijk van te onderscheiden door een zeer laag voorhoofd, het ontbreken van realiteitszin en vaak twee kleine maar goed zichtbare wijsvingers aan grijpgrage handen. Veel soorten kunnen langere tijd zittend in een luie pluche stoel overleven, maar de voortplanting vindt altijd in fietsenhokken of tijdens het folderen plaats. Alle soorten worden gekenmerkt door naar verhouding zeer lang en inhoudsloos praten en het ontbreken van elke vorm van schaamte. Ze vormen een groep die verwant is aan de reptielen en komen daarom vrijwel wereldwijd voor.
Ze bewegen zich altijd schuifelend en omzichtig voort en de huid is dik en geheel gevoelloos. Andere typische uitwendige kenmerken zijn het ontbreken van beweegbare oogleden zodat ze niet knipperen bij het liegen en de zeer beweeglijke bek. Omdat ze koudbloedig zijn leven de meeste soorten in een warme comfortabele omgeving die ze vaak luxueus inrichten. Ze zijn dol op een protserige en verbrassende levenswijze en daardoor worden ze door de kenners van Glibberalen dan ook Glitteralen genoemd.
Een aantal van hen is aangepast op het leven in extreem droge omgevingen zoals woestijnen. Er zijn echter ook soorten die ondergronds leven en dus veel kunnen graaien of juist sterk zijn aangepast op een leven in achterkamertjes. Door hun lang onbegrepen levenswijze en gedrag en hun vermeende en maar al te vaak onderschatte giftigheid zijn ze een symbool van het kwaad. In de Bijbel duiken ze zelfs op als een vertegenwoordiger van de duivel in het verhaal van Adam en Eva.
De wetenschappelijke naam is Serpentes en betekent zij die voorgeven te kruipen. De Griekse naam Ophis (ὄφις) is een synoniem voor het Latijn minister en dat betekent weer dienaar. Beide duiken op in verschillende afgeleide betekenissen. Voorbeelden zijn de verbastering serpent dat als scheldwoord gebruikt voor een verachtelijk iemand. De angst voor deze schepselen die sommige mensen hebben, wordt politicophobie genoemd en is het belangrijkste onderwerp op het internet. Sommige dieren zijn om uiteenlopende redenen naar hen vernoemd.
Met dank aan Wikipedia
Dit is een herverplaatsing vanwege de actualiteit en verscheen eerder onder de titel ‘Glitteralen’.
