De Kinderbangmaakindustrie

3 november 2009 Bert

Dat er dagelijks duizenden reclame- en andere propagandaboodschappen over ons worden uitgestort is nog te accepteren. Tenslotte moeten we als een speer weer gaan consumeren en op de juiste partijen stemmen. Want anders kunnen onze Heerschers op den duur niet meer van hun liefhebberijen genieten en raken de leuke bijbaantjes op. Of we zouden eens op de verkeerde partij kunnen gaan stemmen of zelfs de hooivorken ter hand kunnen nemen en het zelf maar op gaan lossen. Nee, propaganda en reclame is goed en de ouwe lullen en lullinnen onder ons zijn er aan gewend en we denken er het onze van.

De Heerschers voorzien dat de boodschappen niet meer bij het stemvee aankomen omdat het vee zelf aan het denken en dus vloeken is geslagen. En wat is dan mooier dan alle energie dan maar te richten op de belangrijkste doelgroep voor de toekomst. De kinderen dus. Onbevangen mensjes, die nog graag in sprookjes geloven. En die kunnen dus, gelukkig maar weer, nog met eenvoudige middelen worden afgericht.

De Engelsen zijn met dit briljante sprookje begonnen en het wachten is nu op de Nederlandse versie. En dat zal niet lang op zich laten wachten want het is een zeer eenvoudig concept. Men neme een reclameboodschap die in de vorm van een sprookje tijdens het kinderuurtje op de kwelbuis wordt vertoond. Een sprookje met donkere CO2-wolken die er voor zorgen dat zielige konijntjes worden uitgeroeid. Zorg er voor dat het duidelijk is dat het de schuld is van de ouders en van de kinderen zelf natuurlijk en je hebt je doel bereikt. Blèrende kids die niet meer kunnen slapen vanwege alle ellende die ze veroorzaken. Kinderen die in hordes langs de deuren gaan om geld te schooien voor het milieu, dat is ook mooi meegenomen. Die meneer, die zo’n 70 jaar geleden in een land hier vrij dichtbij over dit soort boodschappen ging zou er veel respect voor hebben gehad.