De Likkende Liegers

We moeten een groot ontzag hebben voor mensachtigen die als het in hun voordeel is zonder enige wroeging de ene na de andere leugen verkondigen. Want dat is echt niet eenvoudig. Liegen tegen mensen waar je het tenslotte allemaal voor doet. Voor het arme volk, de verdwaalde kudde, de zwaksten uit onze samenleving, de verworpenen. Maar natuurlijk zijn het geen echte leugens want dan zouden deze mensachtigen het gewoon niet kunnen.

Het zijn leugentjes om bestwil die ze verkondigen. Nee, niet ten behoeve van zichzelf maar om ervoor te zorgen dat de arme verdwaalde schapen niet in paniek raken . Want je kunt toch al die verworpenen niet met waarheden gaan opzadelen. Ze zouden er maar eens doodziek van kunnen worden. Dus wordt er een ‘white lie’ uitgelaten en je gaar maar weer rustig achterover liggen in je pluche zetel want de tijd doet de rest. Ze vergeten zo gauw!

Zo vertel je zonder blikken of blozen jaren op een rij dat alles en iedereen uit Uruzgan wordt teruggehaald. Nee, er blijft daar geen hond achter. Je vertelt dat je iedereen afschiet die een vinger uitsteekt naar de AOW. Er was ook nog iets met de EU of zo. Tsja, verder weten we het niet meer want we willen dit soort dingen zo snel mogelijk vergeten. Tenslotte moet je verder. En het is ook zo aandoenlijk als ze weer door weer en wind folderend en je handen likkend om een zeteltje komen bedelen.