Diefstal is géén diefstal als de dief zielig is

We zijn nu mooi op de goede weg, want diefstal, het echte onteigeningshandwerk van vroeger, bestaat bijna niet meer. Jammer want dat betekent dat we binnenkort een complete diefstal-industrie kwijt zullen zijn. Ook de film- en muziekindustrie moeten er maar aan wennen dat “Hij was een smokkelaar” of “The Great Train Robbery” geen stuiver meer op zullen brengen. Want wie luistert er nou naar een song of kijkt naar een film over iets dat nu heel gewoon aan het worden is.
En natuurlijk ontzettend legaal want er staan ergens tekentjes van inkt op papier en dan is ’t allemaal dik in orde. Diefstal, zou je vroeger gezegd hebben, is het spul dat van iemand anders is gewoon inpikken, en wegwezen natuurlijk want het mocht niet. Op de kleuterscholen en crèches werd altijd geprobeerd dit aan de kleintjes duidelijk te maken door het verschil uit te leggen tussen ‘dit is van mij’ en ‘dat is van mij’. Daar mogen we nu dus mee stoppen, met dat stukje van de opvoeding, dat ouders trouwens toch al aan de Staat hebben overgedragen. De Staat die gelukkig alles al voor ons doet en haar hoofdtaak, het beschermen van het eigendom en de veiligheid van haar ingezetenen, door eenvoudige afschaffing, nu eindelijk kan gaan uitvoeren.

Nu is diefstal niet zomaar diefstal zoals dat vroeger aan de kleintjes werd uitgelegd. Nee, het heeft wel lang geduurd maar de uitleg van dat eigendomsgedoe is nu compleet anders geworden. Diefstal is nu pas diefstal als dit gepleegd wordt door iemand die niet zielig is. Want als iemand zielig is, valt het onder een soort van zelfverdediging, dan heb je er recht op. Zo was vroeger het stelen van een brood of een fiets je reinste diefstal. Daarvoor werd je zo’n 65 jaar geleden nog door de toenmalige Grüne Feldpolizei ter plekke neergeknald. Alleen de Duitsers waren in die tijd zielig en ze namen dus heel legaal je fiets mee omdat ze die nodig hadden om oorlogje mee te spelen. Ook na die tijd deed men er niet moeilijk over. Diefstal was diefstal en dus ging de dief het gevang of een werkkamp in. Sorry mensen, maar dat is nu gelukkig allemaal afgelopen. Ergens in de laatste jaren 70 van de vorige eeuw, en misschien daarvoor al, is het allemaal begonnen. Het mijn- en dijnbegrip kreeg een nieuwe inhoud want nu ging de politiek zich er maar tegenaan bemoeien. Iets met lente en revolutie, want dat kon toen wel weer. Voortaan was het niet meer zo eenvoudig om van eigendom te spreken.

Eigendom was geen door de wet beschermd feit meer maar was afhankelijk van de omstandigheden van diegene die meende ergens een eigendomsrecht op te kunnen vestigen. Ook was er toen al een Bisschop die er zijn eigen slinger aan gaf, maar ook anderen die er ernstig over nagedacht hadden. Het had iets te maken met een duidelijk verschil tussen de wetten der mensen en de goddelijke wetten, die zeggen dat het tot zich nemen van dingen die van een ander zijn is toegestaan als dit uit levensbelang gebeurt en zonder dat de eigenaar er schade door zal leiden (omdat-ie toch genoeg heeft?). Nee, dat gedoe met het kleden van de naakten en het voeden van de hongerigen was nu eenmaal te passief allemaal, te veel van het vrijblijvende, te weinig van het wereldlijke en bovendien niet meer van deze tijd. Deze goddelijke wetten, gebruikt door de concurrenten, hebben gewonnen. De koekjes zijn nu van iedereen, eerlijk zullen we alles delen, de lente is voorbij en de revolutie voltooid.

Kraken valt dus nu ook niet meer onder diefstal omdat dit door zielige mensen gebeurd. GeenStijl geeft hier een mooi voorbeeld van iemand die de zielige medemens dat kraken weer niet gunt. Dus beste krakers, denk er aan, als die volgevreten kapitalist die meent dat-ie de eigenaar is, zielig gaat lopen doen dan laat je gewoon jullie advokaat aantonen dat een huis een verzameling bakstenen is en dat die zieligerd er dus voldoende van heeft en jij niet, dus…En trouwens, diefstal van een paar bakstenen valt onder stroperij en daar staat maximaal 1 maand op, dus in de praktijk is dat 1 uurtje schoffelen, voorwaardelijk dan. Zo is ook het stelen van een schip tegenwoordig geen zeeroverij meer en zeker geen diefstal omdat de plegers zielige mensen uit Somalië en omstreken zijn. En omdat zielige mensen onze ondersteuning verdienen worden ze door gesubsidieerde advokaten van een goed zielig verhaal voorzien. Uit dat verhaal blijkt telkens weer hoe zielig de plegers wel niet waren omdat ze nooit hebben kunnen studeren, omdat al het vergif uit het Westen in hun zee is gekieperd, omdat al hun vis door het boze Westen voor hun kusten is weggevangen. Dus ja, ze moesten wel en tenslotte is de westerse Zieligheidsindustrie er niet voor niks. En na een studie en verblijfsvergunning kunnen we die expiraten misschien wel als beveiligers op die bedreigde schepen inzetten. Want als je piraat bent geweest durf je dat best nog een keer te worden. En dat ouwe mens kun je nu eindelijk haar tasje afpakken als je zelf maar minder tasjes hebt dan zij. Het belooft erg ingewikkeld te worden allemaal dus ik voorzie dat de Staat ingrijpt en besluit dat alle koekjes nu echt van de Staat zijn, dat de Staat in al haar wijsheid en op weg naar de bijen- of mierenstaat van de Borg, alle koekjes houdt en niks meer herverdeeld, dat de winter uitbreekt en iedereen voor de eeuwigheid even zielig zal zijn. Eigendom bestaat dan gelukkig niet meer en daardoor geen diefstal, eindelijk zijn we in het Paradijs.