Graancircels de schuld van uitvinding van klokken

Iedereen die de graancircels bekijkt kan zich er niet meer aan onttrekken. Aan de indruk dat we dit al vaker ergens zijn tegengekomen. Misschien dat de jongeren nu met vraagtekens op hun hoofd zitten. Terecht want de huidige digitale horloges en een electrische verdwaalde klok hebben nauwelijks iets met de oude ambachtelijke uurwerken te maken waar die graancircels verdacht veel op lijken.

Alle landen claimen dat alle uitvindingen door hun landgenoten zijn gedaan, dus de zekerheid daarover is wat verwaait. Maar stel nu eens dat onze vriend Gerbert d’Aurillac, de latere Paus Sylvester II, ergens in de Auvergne, een beetje wijn zat te slempen, midden in een graancircel. Want toen waren graancircels nog heel gewoon, geen hond die zich er druk over maakte. Die circels waren gewoon gemaakt door de Here en de wegen van de Heer waren in die tijd nog ondoorgrondelijk. Verder had Gerbert nogal wat spiritualiteit in zijn genen, want hij was een lijnrechte nakomeling van Maria-Magdalena en van Jezus natuurlijk, en stamde dus van de Merovingische koningen af, zoals iedereen in die omgeving. Maar dat terzijde.

Gerbert zit daar dus een beetje te zuipen en bedenkt dat ’t toch maar mooi zou zijn, als je nu ergens zou kunnen zien hoe laat ’t was. Peinzend loopt hij de heuvel op en kijkt nog eens achterom naar die graancircel. En ineens weet hij het. Dit is een tekening, een blauwdruk, een handleiding voor de bouw van een machine die de exacte tijd aangeeft. Een kadootje van de de Here, die ook astronaut was. Kortom, hij bezoekt andere graancircels, tekent ze na, combineert de gegokte gegevens en vind spontaan het uurwerk uit. Zo moet het ongeveer gegaan zijn. Het wachten is nu op een verse Gerbert die de geheime boodschappen in de nieuwe graancircels kan lezen en dus de kredietcrisis kan oplossen of later ook Paus wordt.

Update: Vorige week werd er een nieuwe graancircel gevonden met de vorm van een kwal. Kennelijk een waarschuwing want de meeste kwallen zijn passieve drijvers, te lui om uit hun ogen te kijken, die zich met kleine vissen zoals stemvee voeden, die in hun tentakels gevangen worden en tot de laatste druppel worden leeggezogen. Ik ben benieuwd wat ooit een nieuwe Gerbert er door gaat uitvinden.