Hobbyzorg en Rolscootergerechtigden

De kapotjes zijn er uit, de slurp-BH’s en de bedevaart naar Lourdes. Steeds meer gerechten verdwijnen uit het Zorgbuffet. Wordt de Nederlandse Hobbyzorg eindelijk weer een echte Zorg?

Aanzorgen
In het verleden is er maar wat aangezorgd. Iedereen die een scheet dwars voelde zitten kon gratis naar de specialist en werd een gratis scheetstrekker opgedrongen. Rolstoelen, een lekker zitje in de douche met bijpassend hoog toilet met fitnessgrepen, werden door een speciaal daarvoor aangestelde ambtenares van de Gemeente aan de oudjes opgedrongen. Als u hem niet neemt, zo dreigde de opdringerige, dan neemt uw buurvrouw hem wel. Dat was, zeker in Nederland, niet tegen een blinde gezegd. Massaal verschenen er rolscooters waardoor ook programma’s als Benidorm Bastards op de buis verschenen en de hele familie even de scooter bij opoe kwam lenen. Vooral de kleinkinderen vonden het cool om met dat ding door het winkelcentrum te scheuren. En als je daar iets van zei keken ze je aan of ze echt een dwarsleasie hadden of stom waren. Meestal kreeg je echter iets met kanker naar je hoofd.

Opdringcultuur
De Opdringambtenares drong ook de bijpassende rolscootergarages en oplaadpunten aan de Woningcorporaties op zodat elke woning, flatgebouw of verzorgingsparadijs waar een rolscootergerechtigde woonde bezaaid werden met aanbouwtjes en volautomatische oplaadpunten met koffiehoekje en windmolens plus zonnepanelen voor de stroom omdat die van grijze niet groen genoeg was. Er werden niet alleen gebouwtjes gebouwd maar ook de infrastructuur werd aangepast. Er kwamen op- en afritten met verkeersborden en kekke rotondes of vluchtheuvels en wifi. Dus de bouwbranche ging tekeer als nooit tevoren. De Gemeente betaalde graag want die kreeg de poen toch weer van Het Rijk. Maar, dat moet ook gezegd worden, het spul sleet nauwelijks omdat het praktisch nooit gebruikt werd. Want opoe liep eigenlijk liever met de rollator want dan kwam ze nog eens in de benen en al dat gedoe met opladen en je kon dat ding in het winkelcentrum toch niet kwijt en misschien werd-ie wel gejat.

Jatten Metzunnalluh
Gelukkig is men daar bij Het Rijk op de schreden aan het terugkeren. Dat mag ook wel na tientallen jaren aan wildgroei waardoor er elk jaar minstens tien keer meer aan zorgkosten werd verspild dan feitelijk nodig was. Een wildgroei die, zoals voorzien door de tegenstanders van de privatisering, het eigenlijke doel, het oeverloze graaien van de initiatoren en andere belanghebbenden aan het oog onttrok. Want als iedereen loopt te jatten valt het pikken van een baantje of bonusje meer of minder niet meer op. Nu nog het openbaar vervoer en de ontwikkelingshulp terug en dan weet ik er nog wel een paar.

Hier stond een foto die ik maar verwijderd heb omdat er kutfotografen zijn die kutadvokaten opdracht geven het hele internet af te struinen om je te beroven.