Ik Ben Gelovige!
Je wordt er zo moe van om elke keer weer iedereen op onze normen en waarden te gaan wijzen. Vooral bij mensen die menen dat ze weer eens iets meer dan een ander zijn. Dat normen en waarden alleen van de televisie zijn en dus niet voor hullie bedoeld.
En dat terwijl we duidelijke wetgeving hebben dat iedereen gelijk is en als je religieus bent nog meer. Sinds ik aan een geloof ben gaan hangen heb ik gelukkig ook wat meer bijpassende autoriteit gekregen. Dat merk ik bijvoorbeeld als ik iemand weer eens wijs op de normen en waarden van het laten schijten van honden op kinderspeelplaatsen. Vroeger voordat ik aan een geloof hing kreeg ik steevast de drollen van die hond om mijn oren waarna ik nog even stevig gebeten werd. Door de hond, niet door het bazinnetje.
Maar dat is nu mooi afgelopen. Op het moment dat ik de toverwoorden ‘Ik Ben Gelovige’ uitspreek kijken de hond en het bazinnetje mij onderdanig aan en gaan zonder een woord te zeggen of te blaffen aan de gang met het opruimen van de hele kinderspeelplaats.
De hond likt voor de zekerheid nog even het hele plein af. Daarna gaan ze met de ogen teneergeslagen op gepaste afstand staan wachten of er nog iets van mijn gading is. Het is hier prachtig toeven als gelovige!
