Politiek

Ik zeg, ik zeg wat jij niet zegt

Het was weer erg leuk om de afgelopen dagen naar het Grote Vaderlandsche Drama te kijken dat ons op de breinwasbuis werd getoond. De acteurs en actrices van de deelnemende toneelgezelschappen deden hun uiterste best om met hun spitsvondige teksten de aandacht van het publiek op te eisen.

Dat lukte niet altijd, dus is het niet verwonderlijk dat er nogal wat kijkers, zoals dat bijvoorbeeld bij het STER-blok gebeurt, in slaap vielen, doorzapten of grommend maar naar de kroeg-zonder-personeel gingen om uit ballorigheid te roken.

Het ging over opgeblazen zaken die ten doel hadden om de mensheid te verpozen en tevens diende als afleiding van de Grote Ellende die op komst is. Er was iets met een pensioengedoe dat over 25 jaar of zo iets effectiefs kon opleveren. Er was ook wat met een woordspelletje waarbij de deelnemers het woord Afghanistan niet mochten uitspreken. Iets met gaan we weg of blijven we of beiden. Het was weer druk bij de interruptiemicrofoons want er stonden televisiecamera’s van de NOS, dus als acteertalent moet je dan wel.

Nu heb ik vanwege inslaapgedrag niet alles mogen volgen maar wat opviel was dat Rita Verdonk zich weer eens niet aan de spelregeltjes hield. Stout, stout, stout Rita! De voorzitterin was druk aan het zoeken om een reden te vinden – ik heb iets met meisjes met brilletjes en vooral als ze ergens de baas van zijn, iets met zweepjes en dat gedoe – om haar tot de orde te roepen. Afghanistan zei Rita, duidelijk hoorbaar voor iedereen, en nog eens en toen weer een paar keer.

Het hele kippenhok viel verbijstert stil. Zo gaan we hier niet met elkaar om Rita, je had Uruzgan moeten zeggen, dat hadden we afgesproken vanwege de juridische juistheid van de antwoorden. Uruzgan en dat zoals de anderen minstens tien keer per zin zodat het bij iedereen zou beklijven. En toen schreef ze het ook nog eens op haar website. Zo krijg je natuurlijk nooit nul zetels. Dat zullen er nu wel een stuk of 25 worden als iedereen wakker is en dus trots wordt op Nederland.

En als dan toch besloten zou worden om in Afghanistan te blijven had iedereen de waarheid en niets dan de waarheid gesproken. Want, geacht stemvee, ze hadden het toch duidelijk over Uruzgan gehad en niet over Afghanistan. Dus dat daar mogen we dan weer wel naar toe, naar alle woeste gebieden in Afghanistan behalve naar Uruzgan natuurlijk. En ja, we kennen Uruzgan natuurlijk wel als onze broekzak. Is het dan niet erg zonde om deze expertise weg te gooien en helemaal opnieuw in een of andere buurprovincie te beginnen. Met kans op beginnersfouten waardoor er meer slachtoffers kunnen vallen, dat soort argumenten. Dan kunnen we net zo goed, of eigenlijk beter, in Uruzgan blijven. Dus dat doen we dan.

Een gedachte over “Ik zeg, ik zeg wat jij niet zegt

Reacties zijn gesloten.