In de Hemel is wèl bier

De Hemel is dus gelegen achter dat zwarte gat waar volgens de geleerden ons heelal uit geboren is. En daar woont dan dus God, in dat paralelle heelal waar wij tenslotte allemaal naar toe gaan nadat we een tijdje in de wacht hebben gelegen om tenslotte door het locale zwarte gat heen ten hemel te worden gevaren.

Nee, niet allemaal natuurlijk want de slechten onder ons, de zondaars, komen wel die kant uit maar worden daar dan geen gewone energie zodat ze in dat andere heelal weer een nijlpaard of zo hadden kunnen worden maar worden ze donkere energie zodat ze dan een tijdje aan het oog zijn onttrokken maar de zaak toch mooi in evenwicht blijft. Slechtheid is dus een valse toon die in het hemelse dweilorkest gelukkig herkend wordt.

Ons heelal is dus ook weer diezelfde God want op den duur krimpen we met als resultaat dat we een zwart gat worden waar wij dus weer een nieuw heelal achter scheppen met nieuwe en vreemde organismen die tot ons, de achtergebleven god in het oude heelal, gaan bidden om tenslotte op het internet neer te pennen wat hier zo’n beetje staat.

En we zijn niet alleen want er zijn ontelbare zwarte gaten waar weer nieuwe heelallen achter liggen met weer ontelbare zwarte gaten en dus evenzoveel dezelfde goden die door zichzelf geschapen worden door uit dat zwarte hol te bigbangen. Het leven is zo simpel.

Blonde schuimende Biergodin