Internet Bastards

Het was het domein van de jongens die met hun Commodore 64, hun Bondwell of Atari ellenlange reeksen letters en cijfers intikten en soms gebeurde er dan wat. Vrouwen waren er toen nog niet, op het internet, Bill Gates had toen nog een krantenwijkje en Steve Jobs een Maserati. Je moest bij de buren gaan inloggen want die hadden telefoon. Die zaten toen nog aan de muur in de hal geschroefd, met zo’n kringelige kabel die altijd in de war was. De telefoons dus, niet de buren, maar dat kwam ook vaak voor.

Vroeger waren de ouderen ook nog wijs met een witte lange jurk aan en een gouden s(n)ikkel waarmee ze op de mispel- of kamelenteen joegen in het Heilige Woud. Kortom, vroeger was alles beter. Toen kreeg de jeugd een handy, hoe ook genaamd, waardoor ze luid gingen praten en dus met Ritalin werden verduisterd waardoor het internet nog leger liep dan het al was. Dus namen de oudjes voorzover ze konden toetsenborden de plaats in van de jeugd.  Ze stierven door onkunde en wanhoop uit en de laatste overgeblevenen zitten nu vastgebonden in een dwangbuis en met een potlood tussen de brokkelig vergeelde bruine tanden verwoed op het toetsenbord te rammen. Meestal ernaast.

Uit mijn afstudeerscritie die ik schreef voor de Katholieke Universiteit Tilburg met als titel ‘Sterf pensioenopvreters, sterf!  blijkt dat er maximaal 300 ouderen wereldwijd in een smoezelige pyama met sloffen die eens wit zouden zijn geweest op elkaar zitten of liggen te schelden en te proosten met zelfgestookt zuipsel. Ze knippen en plakken dat het een lieve lust is waarbij ze het voor doen komen alsof ze uit eigen brein kunnen brouwen. Ze steken elkaar een veer in het hol waarbij het gebruikelijk is dat de volgende keer die veer weer met veel kietelende rente terugkomt. Ze praten ook alleen maar met elkaar of tegen zichzelf onder meerdere nicknames.

Internet Bastard met reaguursel

De jeugdige bejaarden die ook nog wel eens op het internet te vinden zijn kun je op één toestenbord tellen. Er zijn er bij die onder duizenden verschillende namen op bejaarde wijze het internet knettergek proberen te krijgen. Zo heb ik sterk het vermoeden dat die vijf mensen van GeenStijl zo’n vijftigduizend fantasievolle nicks de man beheren en de hele dag druk zijn om tegen elkaar of zichzelf aan te lullen. Nou ja, goed, ze worden ook een beetje door vrijwilligers ondersteund. Zo blijkt uit mijn onderzoek dat hun vaste reaguurder @eerstneukendanpraten een pseudoniem is van ene Jolande van de Stekker, ja die, en dat @fuckje eigenlijk Douwertje Blok is. Ja, ik stond er ook van te kijken.

Als er eens iemand hun stamkroeg binnenkomt draaien ze zich nieuwsgierig om wie dat nu wel weer niet is want het was zo gezellig daarnet. En wat weet of kan zo’n nieuwsgierige nitwit dan ook allemaal want zij hebben dit mooie land groot en rijk gemaakt dus vreten ze zelf ook alles weer op. En dan gaan ze weer door met zichzelf op de schouders te slaan en reageren met zwijgen op de poging van de nieuwelingen om het eens over het weer te hebben. Ze schuifelen met hun rollators van de ene hangplek naar de andere.

Het gaat maar door, dag en nacht, van Artikel 7 naar de Amsterdamse Post om zich warm te laten vloeken en vandaar naar Welingelichte Kringen en weer terug. Een soort kroegentocht. Soms gaan ze vreemd met Joop of Jaap, of ze gaan interessant doen bij Welingelichte Kringen of doen alle mogelijke moeite om bij GeenStijl geband te worden waar ze dan overal over kunnen bluffen. Ze doen vier keer per dag een middagdutje want anders beginnen ze ernaast te lullen en worden ze lachend door hun vrienden trollen genoemd. En door die 300 AOW-ers moet nu het internet wereldwijd onder curatele komen te staan?

Update: De Dagelijkse Standaard laat weten dat ze ook best wel bij hullie zitten. Sorry DDS.