Kannibalen in Nederland

Immigranten uit onder ander Afrika, Fiji en Nieuw-Guinea hebben het in hun land van oorsprong populaire kannibalisme meegebracht. In Europa was deze cultuur alleen bij de prehistorische Neanderthaler nog in zwang en is jammer genoeg bijna uitgestorven. In een enkel onherbergzaam gebied in het Westen wil het echter nog wel voor komen. Het kannibalisme berust op de diepgewortelde geloofsovertuiging dat door het eten van vooral beenmerg en hersenen van de eigen soort, de kwaliteit binnen de soort gehandhaaft blijft.

Zoals bij alle geloofsovertuigingen zijn er vaak minder gewenste varianten. Een van de meest bekende is die waarbij het kannibalisme wordt gepraktiseerd in rituelen die verbonden zijn met het voeren van oorlog tussen de verschillende groepen. Voorstanders echter menen dat voortzetting hiervan een oplossing zou zijn voor het opruimen van de slagvelden.

Maar gelukkig zijn dit uitzonderingen hoewel in de jaren ’80 van de vorige eeuw de organisatie Power to Cannibalism er een grote uitdaging in zag om het voedselprobleem in de wereld in een klap op te lossen.

Kanibalisme komt overal in de natuur voor en is kennelijk bedoeld om het eigen organisme te versterken en het reeds geëvolueerde te behouden. Omdat deze fundamentele oerwet overal en altijd geldig is ziet men deze dan ook terug in alle mogelijke organisatievormen.

Bekende voorbeelden zijn politici en journalisten die, om aan deze wetmatigheid te voldoen, uitsluitend datgene zeggen, ondersteunen of opschrijven wat door anderen van hun soort wordt gezegd, ondersteunt of opgeschreven. En de eis aan volksvertegenwoordigers om zonder last of ruggespraak te handelen botst hierdoor vaak met deze natuurwet. De natuur experimenteert graag en zo zijn er dan soms merkwaardig lijkende voorbeelden. Zoals bij politici en schrijvers door een overtuiging of gedachte van soortgenoten te dupliceren, die als de eigene te maken en dit daarna als de eigene te publiceren.

Vrijheid van geloofsovertuiging is een groot goed en zeker in Nederland. Maar we zouden Nederland niet zijn als niet alles weer georganiseerd moest worden. In het verleden werd er nogal clandistien aan kannibalisme gedaan en dat zorgde voor vele vooral hygienische problemen. Zodoende hebben diverse belangenorganisatie onder auspicien van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, het Platform Kannibalen in Nederland PKN opgericht. Omdat dit een ontwikkeling binnen Nederland betrof en niet daarbuiten zou het niet onder de bevoegdheid van Bert Koenders vallen.

Het PKN gaat zeer snel de bouw van ca. 300 gemeentelijke slachtgelegenheden ter hand nemen. De afdeling voorlichting van het Platform gaat vanaf eind maart folders met een klein plastic botje aan alle huishoudens verzenden. En het is de bedoeling dat de folder, met tips over bereiding en wat je er bij kunt nemen, aan het einde van elke maand in de bus vallen. Volgens de juridische afdeling van de PKN betreft het een geloofsuiting en mogen ze dus niet geweigerd worden. Ook niet als er een Ja/Nee sticker op de bus is geplakt.