Nog net op tijd ontsnapt als stemvee van de SP

Rooje Rotzak in het grijs aan het werk bij het jatten

Ik begon die mensen van de SP zó lief allemaal te vinden. En ze zeiden telkens van die logische dingen. Niet zoals hun concurrent van de Afpakkerij van dat we dit of dat en zus of zo niet allemaal moeten willen metzunnalluh. Nee, gewoon aardige mensendingen. Dat er een zwembad open moet blijven of kamervragen als er weer zo’n graaitiefusleier met de poten in de kas heeft gezeten. Tot vandaag, toen ik het stukje van Ebru las. Smerige lijkenpikkers.