Oom agent

Ouders hebben al decennia lang geen tijd meer om de kleintjes op te voeden. Druk, druk, druk, druk. Als er niet op de knop van de wasmachine gedrukt moet worden is het wel de knop van die tijdverslindende televisie. De kleintjes krijgt je niet van hun spelletjescomputer vandaan gesleurd, zonder een compleet familieconflict te ontketenen. Dat moet dan weer worden opgelost en we zien hoe moeizaam dat in de wereld om ons heen verloopt.

De oplossing van de meeste ouders is dus leven en laten leven. Het is tenslotte niet hun probleem, want de overheid heeft dat met de Kinderbijslag zelf uitgelokt, dus zoeken die het maar fijn uit! Dat is allemaal goed en wel maar zo leren die kinderen natuurlijk nooit hoe ze zich tegenover de overheid moeten gedragen. Het is voor volwassenen al heel erg moeilijk om op vragen als “Heb jij je autopapieren bij je?” of “Wat zijn wij hier allemaal aan het doen?” netjes knipmessend en vriendelijk glimlachend en met meer woorden sprekend te reageren. In dezelfde situatie zouden kinderen al gauw krijsend van woede en moordzucht op de grond gaan liggen trappelen.

Maar ja, dat kan natuurlijk niet, dat wil iedereen wel, en het gaat tenslotte om normen en waarden en die moeten er al heel jong ingestampt worden. De Ministers Klink en Hirsch Ballin hebben nu besloten om de ouders de helpende overheidshand toe te steken. De politie gaat per 1 maart meehelpen met het opvoeden van de kleintjes en heeft daar capaciteit voor vrij gemaakt. Ze gaan vanaf de leeftijd van 2 jaar tot en met 8 jaar inburgeringscursussen aan de kleintjes geven waarvoor deelcertificaten kunnen worden behaald. De cursussen worden gegeven in de celruimtes van de politieposten, ook als die door onverlaten tijdelijk zouden zijn bezet. Zodat de kleintjes al vroeg kennismaken met de andere kant van de overheid en om ouders tegemoet te komen en meer betekenis te geven aan het momenteel krachteloze dreigen met “als je niet heel gauw, nou dan…”.

De cursussen worden zeer breed opgezet en gaan over thema’s zoals:
– een, twee in de maat anders wordt de pliesie kwaad;
– gezellige “yes, we can” zangwedstrijd;
– tonen van identiteitspapieren;
– een bushokje heeft ook recht op leven;
– het leuke van de sharia;
– milieuvergunning en bezwaar;
– krijten op de stoep, wie maakt het schoon;
– ouders zijn ook mensen;
– alles over de doodstraf;
– iene-miene-mutte en moderne democratie;
– belasting over zakgeld en invullen aangifte;
– de koekjes zijn voor iedereen;
– uitkering en patserboten, valkuilen toegelicht;
– de overheid als ti-ta-tovenaar;
– de liegende minister bestaat niet;
– geloven in de overheid anders geen koekje.

 Minister Koenders heeft al de nodige steun tot een bedrag van 2 miljard toegezegd omdat deze uitgaven “vanzelfsprekend onder Ontwikkelingshulp vallen en tenslotte was het idee van mij en Marco Borsato”.