Over de Opgedroogde Liefde en Abortus
Is abortus moord? Dat ligt eraan wie de vraag stelt en wie haar meent te moeten beantwoorden. Het heeft te maken met de specifieke manier waarop een organisme en in dat geval de mens naar haar omgeving kijkt? Een vis zal het bijvoorbeeld een rotzorg zijn of haar kroost nu door de vader danwel de buurvis wordt opgegeten. Maar mogelijk heeft zo’n moedervis ook verdriet al laat ze het niet merken.
De mens krijgt relatief maar een beperkt aantal nakomelingen. Dat kan de reden zijn dat de natuur heeft gemeend dat deze nakomelingen met alle kracht tegen alles en iedereen verdedigd moeten worden. Daar hoef je niet over na te denken dat is meer iets van hormonen en overige triggers. Boeken zijn er vol geschreven over de onwrikbare genen.
Zo zie je ouders en grootouders die zich voor hun kroost opofferen. Ik herinner me een grootvader die probeerde zijn kleinzoon die vast zat aan een visnet te redden en toen dat niet lukte zijn armen troostend om hem heen sloeg en ze samen verdronken.
In deze tijd is het leven voor velen een last en ze doen dan ook hun uiterste best om zelfmoord te plegen door hun lichaam en hun geest te vergiftigen. Ze springen niet van de flat af want dat is te definitief en dan valt er niet meer van zelfmedelijden te genieten en de drang tot leven is nog iets te sterk omdat de drugs zo lekker zijn. Dit kan de reden zijn dat mensen met deze levenshouding ook schijt hebben aan het leven van anderen omdat Moeder Natuur hun de natuurlijke drang tot levensbescherming maar alvast heeft afgenomen. De Liefde is opgedroogd.
