Paniekzwijgen

Tijdens de Dodenherdenking op de Dam schreeuwde er een dolgelukkige fan iets en buiten verwachting schreeuwde niemand mee, maar brak er een dolle paniek uit. Daar stonden we allemaal mooi van te kijken omdat er normaal gesproken, zeker bij een samenscholing, altijd wel iemand iets schreeuwt. Vervolgens schreeuwen ze allemaal dat het stil is aan de overkant of een andere gasreclame en doen daarbij ook nog eens een leuke wave.

De tijden zijn veranderd. Het is nu bij samenscholingen of andere voetbalwedstrijden muisstil geworden. De fans sms’en elkaar over de stand van hun gevoelens en zwaaien daarbij vriendelijk en met hoofdse gebaren naar de overkant. Bij elk doelpunt hoor je aan de kant van de gelukkigen de trilfunctie van de telefoontjes zacht uitbreken vanwege de felicitatie die per groeps-sms door de ongelukkigen werd verzonden. Vervolgens zijn de dankzeggingen middels een sms’je voor de felicitaties niet van de lucht

Op het scorebord staat in koeieletters ‘Juich!’ en dus blijft het muisstil. Slechts het geluid van de kneuzende botten en scheurende pezen van de spelers daar diep beneden, is hoorbaar. Enkele onaangepasten hoor je echter knarsetanden of in stilte wenen. Jammer, want zelfs de vogeltjes staken hun gefluit omdat er nu zachtjes, onhoorbaar, voorzichtig en veel mooier op toetertjes wordt geblazen.

Dit ingetogen gedrag  is wereldwijd ingevoerd en dus meegenomen naar Zuid Afrika. De echte voetballers zullen van de oorverdovense stilte helemaal van hun theewater af raken en denken dat het een droom is waardoor Oranje wint. En dat allemaal omdat er iemand zo vriendelijk was om de Schreeuw van de Dam te plegen.