Religiemarketing

Heel veel organisaties en bedrijven maken enthousiast gebruik van marketingtools om klanten voor hun unieke product te werven. En kennelijk met veel succes want anders waren de makers er al lang geleden mee gestopt. De meeste producten die op deze wijze aan ons worden opgedrongen zijn nutteloos of kunnen zelfs schadelijk zijn.

Het gebruik van marketingtools zorgt ook voor veel irritatie bij de doelgroepen. Deze proberen zich tegen deze ongewenste aanvallen te weren door bijvoorbeeld, bij de reclameboodschappen op de geeuwbuis, het geluid uit te zetten. En dan is er tijd voor koffie. Of ze beschermen hun brievenbus tegen de dagelijkse lawine van ongewenste reclamerommel met de Ja-Nee-sticker..

Consumenten die tot de ontdekking komen dat de op deze manier opgedrongen en eigenlijk ongewenste prullaria niet voldoet aan de mooie beloftes weren zich en halen hun gram via Radar en Opgelicht. Zelfs religieslachtoffers laten niet meer met zich sollen als ze overspoeld dreigen te worden met ongewenste reclame of gaan over tot de tegenaanval.

Maar een goede marketeer luistert naar zijn doelgroep. Als een kunstje niet meer werkt moet je het aanpassen. Meestal gebeurd dit door gebruik te maken van oude wijn in nieuwe zakken. Maar de ontwikkeling gaat verder en er zijn producenten die gebruik maken van het “if you can’t beat them, join them”-principe. Met toepassing van dit principe maakt de slimme producent zelfs anti-reclame voor zijn product zoals met de alarmerende teksten op de verpakkingen van tabak en sigaretten.

Om de consument te beschermen tegen gevaarlijke stoffelijke producten maakt de overheid wetten en regels. Vreemd dat deze niet gelden voor producten van onstoffelijke aard. Het zou toch op zijn minst interessant zijn als een religie geconfronteerd zou worden met productaansprakelijkheid.