Strijd der Boeken
Nu nog zonder stofkaft |
De boeken in mijn boekenkast kijken mij fluitend aan. Zo met van die onschuldige kaften. Nee, er staat niks geks of opruiend partijtrekkend in. Nee hoor, en ze fluiten zo mogelijk nog iets onschuldiger met van die ezelsoren. Ik heb ze gekocht of gekregen, doorgebladerd en weggezet. Die van ‘staat leuk in je boekenkast’ staan aan de rechter kant. Die ik ooit nog eens wil lezen, als ik tijd heb, of zin, staan aan de linker kant. Waarom links terwijl ik altijd denk dat ik rechts ben? Boeken met alleen maar een mooi uiterlijk staan in het midden, voor het bezoek.
.
Ik verzamel kaften van onpartijdige boeken zoals ‘Vlechten van wasmanden voor beginners’ of ‘Strijken van kussenslopen met de voorverwarmde hand’. Die kaften komen nu om mijn boeken heen zodat hun eigenlijke bedoelingen in het verborgene komen te liggen. Zo staat Mijn Kramp heel parmantig met een kaft, een stofhoes heet dat dacht ik, van La Perfecta Cassada van Fray Luis De Leon. Het gaat over de volmaakte gehuwde vrouw. Dus die met bedden opmaken, strijken, afwassen, van dat ene en moet dat nou, dat soort dingen. Maar dan op een onderdanige en slaafse wijze zoals mannen uit vele culturen dat zo graag zien.
Das Kapital zit in een stofkaft van het Grote Dieren Gedichten Boek en De Bijbel heb ik verstopt onder de rokken van de ‘Zandafgravingen op Antarctica’ terwijl de Koran achter de rokerige kaft van ‘Pruimtabak door de eeuwen heen’ zit opgeborgen. Ja, die Bijbel, Koran, Kapital en Kramp wil ik wel proberen te redden voor het nageslacht. Die zullen wel raar opkijken als ze dan lezen waar het eigenlijk allemaal om begonnen was. En ze zullen hun hoofd schudden. Gek dat de gekste boeken met een kaa beginnen. Ja, je weet niet wie er gaat winnen straks.
Dit is een herverplaatsing en dus opnieuw actueel gemaakt in verband met de actualiteit.