Toen ze begonnen met pesthoudende varkens over de muur te pleuren werd het echt serieus

In de Oudheid werden ommuurde steden belegerd en om de plundering wat te versnellen gooide men varkens die aan enge ziektes, zoals de Zwarte Pest, leden over de stadsmuren om de bewoners te zieken. Nu doen we dat niet veel anders en gebruiken we daar geen varkens meer voor maar gewoon wat we het meest bij de hand hebben en dat zijn dus mensen.

Neuspeuteragenten
Eerst werden er geheime agenten gestuurd die in hun neus peuterden en de vangsten tijdens het rituele grabbelen in de bakken met sperciebonen voor de locale bevolking achterlieten. De hele bevolking die tijdens de sperciebonenaanbiedingen wekenlang dit voer moest eten kreeg de slingerschijt, terwijl er in bejaardenophokhokken de maag- en darmperforaties niet aan te slepen waren. Dit gedrag werd al snel overgenomen door, naar mijn waarneming, linksachtige en dus wat verfrommeld en viezig uitziende mevrouwen die na eerst aan hun diverse holen geschraapt te hebben urenlang in de sperciebonenbakken hun handen stonden te wassen. Vreemd is wel dat ze tussendoor hun vingers erbij aflikten. Echt iets links, denk ik.

Massavernietigingsbonen
De sperciebonenaanslagen gaan inmiddels al tientallen jaren gestaag door en nu het resultaat te lang op zich laat wachten, we hebben een nogal taaie bevolking, is het ultieme guerillawapen ingezet. Nu sturen ze miljoenen biologische wapens, verpakt in Afrikaans aandoende lichamen en gevuld met Ebalo, Vinketering en Hubekulubus hier naartoe. Tijdens de omzwervingen van die virusbommen geven ze een deel van hun giftige inhoud al af maar op het moment dat de lichamen achtergelaten worden omdat de bestuurders met zunnalluh met die in totaal 72 dichtgeplamuurde engeltjes op een virtueel stationsplein zijn gaan staan, dan zullen we nog een poepie gaan ruiken.