Wat kost dat nu, die politieke partijen
We laten vandaag aan de dag alles maar doorrekenen omdat we graag willen weten wat iets kost of juist opbrengt. Zo zijn er momenteel duizenden rekenmeesters bezig om uit te zoeken wat de immigratie ons wel niet kost. De PVV wil graag weten wat dat wel allemaal kost en de wat linkserige partijen willen dat niet weten, maar als ’t dan toch moet, willen ze graag de zegeningen tellen.
De politiek wil trouwens nooit weten wat iets kost want over geld praat je niet, dat heb je gewoon. En in de vraag zit zoals altijd het te verwachten antwoord al, afhankelijk van de bedoeling van de vragenstellers. Als de uitkomst van al dat gereken zou zijn dat immigratie nogal wat kosten oplevert is dat koren op de molen van Wilders. Als de rekenmeesters besluiten dat ’t héél veel opbrengt zal geen hond ’t geloven. Nou zijn de kwaliteiten van de staatsrekenmeesters toch al beneden de maat want telkens als ze een project, bijvoorbeeld de HSL of de JSF, doorrekenen blijkt ’t weer een keer of vier duurder te zijn geworden. En wat gebeurd er met de uitkomst van zo’n geweldig onderzoek? Gaan we, afhankelijk van de uitkomst, de immigratie afschaffen of lokken we dan juist nog meer mensen hier naar toe of bergen we het rapport op bij al die andere?
Al dat gereken en gevraag heeft slechts ten doel om de aandacht af te leiden van de echte boosdoeners, de daadwerkelijke veroorzakers van de problemen waarover die vragen worden gesteld. Het zou toch te dol zijn als bij een probleem over inbraken er geen onderzoek zou worden gedaan naar de inbrekers maar naar de kosten en baten van bivakmutsen. Ja, het is een krom voorbeeld maar de onderhavige vragenstellerij is al net zo idioot. De vraagstelling zou niet moeten gaan over immigranten maar over de politieke partijen en hun horigen, die voor of tegen een beleid of wet gestemd hebben omdat ze hun ideologie en hun partij belangrijker vonden dan het belang van het volk. En dan moeten niet alleen de champagneslurpers uit Den Haag onder de microscoop worden gelegd maar ook hun vazallen in de provincies en gemeenten. Dit onderzoek moet niet worden uitgevoerd middels een parlementaire enquete, vanwege WC-eend adviseert WC-eend, maar door een groep van een paar honderd van de meest chagrijnige bloggers en reaguurders. Dan zou ’t zo maar kunnen dat de onderste steen boven komt en de schandpalen niet zijn aan te slepen. Hier en daar zullen ze dan, na heel lang zoeken, wel een eerlijk pareltje vinden want er moeten altijd weer helden zijn. En sorry mensen maar de guillotine mag niet meer, het is de Franse Revolutie niet.
